Helena Cruz

Ik was gelukkig, zelfs als ’s avonds, na het eten, thuis bij mijn opa en oma in het dorp, de tafelgesprekken onvermijdelijk uitliepen op verhalen waar heksen en weerwolven aan te pas kwamen, ezels zonder hoofd, duivels en zielen van gene zijde. Ik volgde dat alles, in een angstaanjagende stilte, terwijl ik met wijd opengesperde ogen de schaduwen…